deep

genellikle ile başlayan cümleler kurmuyorum bu hariç. çünkü genel olan nedir bilmiyorum aslında. benim hiç genelim olmadı, olana da şaşıyorum. bir şey nasıl genel olur, ya olur ya olmazdır. öngörmem, görürüm yada görmem. planlamam, yaparım yada yapmam. ama düşünürüm, bolca düşünürüm. düşündüklerimi sevmem zaman zaman, diğer bana atarım suçu. isim koymam, koyarsam da en son iş olarak yaparım bunu. umursarım yada umursamam, ama kararsız kalmam. kötüyüm kendime karşı, iyi olanın değerini anlıyorum böylece – biraz zor anlarım, yada anlayışım sıra dışı. anlatmaya karar verdim bundan sonra beni bana ve sana. bunu neden yaptığımı bilmiyorum ama zaten nedene de ihtiyaç yok, neden sorusuna cevap budur soranlara istinaden. yok bende aralar, uçlar var, uçların da sonu yok, derinlerin de dibi. bakalım ne kadar derine inebiliyormuşuz, görelim...